Uluslararası Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırma Dergisi, cilt.8, sa.74, ss.2477-2494, 2021 (Hakemli Dergi)
Modern sanatın biçimci arayışları içerisinde soyut dışavurumcu sanatçıların çoğulcu yaklaşımları, soyutun biçim
dilinin çeşitlenmesine büyük katkılar sağlamıştır. Soyut sanatın biçim anlayışının gelişim evrelerinde ortaya çıkan söz
konusu yaklaşımlar, non-figüratif resmin hangi şartlarda soyutlaşmaya başladığını, bir diğerine göre daha fazla
belirleme eğilimi göstermiştir.
Sanatçıların biçim arayışlarındaki yaratıcılık, bilgi arayışlarındaki birikimlerle birlikte soyut sanat konusunda daha
belirleyici ilkeleri meydana getirir. Bu noktada kimi sanatçıların yaklaşımlarındaki yaratıcılık, soyutun biçim dilini
daha farklı boyutlarda destekleyerek bir bakıma sanatın bilim dili haline çevirir. Dolayısıyla biçim dilinin bilim dili
haline gelmesi, sanatsal yaklaşımdaki korelatif bağıntıları eş zamanlı olarak yaratır.
Bu doğrultuda makalede, non-figüratif biçimci yaklaşımların önemli temsilcilerinden biri olan Amerika’lı sanatçı
Franz Kline’ın “Monotip Soyut” olarak adlandırılabilecek biçim anlayışı; soyut sanatın bilimsel temelleri bakımından
incelenmeye çalışılarak, sanatçıya özgü biçimlenme anlayışının nasıl bir “göstergeye” dönüştüğü, kavramsal bir dil
ile analiz edilecektir