Akademik Veri Yönetim Sistemi
Ein Kind Zwei Sprachen Droppelabschluss, Esen E., Engin H., Editör, Siyasal Kitabevi, Ankara, ss.215-233, 2017
Bu çalışmada İkinci Dünya savaşından sonra Batı Avrupa ülkelerindeki hızlı endüstrileşme sürecinde Türkiye’den Hollanda’ya göçmen işçi olarak giden ve daha sonra aile birleşimiyle eş ve çocuklarını yanına alan Türklerin sosyal-ekonomik, kültürel ve eğitimdeki durumu, literatür taraması yapılarak incelenmiştir. Amaç, Türklerin durumuyla, içinde yaşadığı baskın Hollanda toplumunun karşılaştırmasını yapmak, örnek alınabilecek sonuçları ortaya koymaktır.
İlk Türk göçmen işçiler Hollanda’ya 1960 yılında yerleşmiştir. 1971 yılında ise aile birleşimi yasası kabul edilmiştir. 80’li yıllarda göçmenlerin yoğun olarak yaşadığı ilk ‘getto semtleri’ oluşmaya başlamıştır.
1983 yılında kabul edilen yasayla, daha önce zorunlu olmayan okul öncesi eğitim (4-6 yaş grubu) ilköğretimle birleştirilerek, 4-12 yaş grubu için eğitimde süreklilik sağlanmıştır. Çünkü yapılan araştırmalar göçmen çocuklarının okul öncesi eğitime katılmadıkları ve ilkokullarda başarısız olduklarını ortaya koymuştu. Yasada yapılan başka bir değişiklikle de yabancı çocukların Anadili ve Kültürü (OETC) eğitimi ulusal ilköğretim ders programına yerleştirilmiştir. Daha sonra ilköğretime hazırlık dönemi olan 2,5 - 4 yaş grubuna iki dilli çocuk yuvaları teşvik edilmiş olup göçmen çocuklarının geri kalmışlığının erken yaşta giderilmesi hedeflenmiştir. Göçmen işçiliğin başladığı tarihten bu güne kadar aradan geçen 55 yıldan sonra Türk göçmen çocuklarının eğitim ve istihdamdaki başarı oranları Hollandalıların seviyesinin altındadır.