MARAŞ OTU KULLANAN HASTADAKİ ORAL BULGULAR: OLGU SUNUMU


YAVUZ E., YILMAZ .

Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi 2. Sağlık Hizmetleri sempozyumu, Isparta, Türkiye, 05 Eylül 2020, ss.142

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Isparta
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.142
  • Akdeniz Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Giriş: Maraş otu; tütün ve bazı ağaç yaprakların küllerinin kurutulup toz haline getirilmesi ve belli oranlarda karıştırılıp, nemlendirilmesiyle elde edilen ve ağız yoluyla kullanılan bir dumansız tütün çeşididir. Tütün genellikle yakılarak kullanılmasına rağmen emilerek, çiğnenerek ve nasal yolla kullanımı oldukça yaygındır. Maraş otunda ise hazırlanan karışım direkt toz ya da sigara kağıdına sarılıp genellikle alt dudak içinde, bukkal mukoza bölgesine, bazen de üst dudak ve yanak mukozası ile çene arasına konulmaktadır. Dumansız tütün kullanımı dünyada farklı bölgelerde ve kültürlerde kullanımı oldukça yaygındır. Dumansız tütün olarak kabul ettiğimiz maraş otu ülkemizde özellikle Güneydoğu Anadolu bölgesinde oldukça fazla miktarda kullanılmaktadır. Bağımlılık derecesine göre gün içinde kullanım miktarı ve emilme süresi değişmektedir. Amaç: Bu olgu sunumunun amacı kliniğimize başvuran, maraş otu kullanan bir hastanın klinik ve radyolojik bulgularını sunmaktır. Olgu Sunumu: 31 yaşındaki erkek hasta mandibula anterior bölgede diş eti çekilmesi şikayetiyle Akdeniz Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ağız, Diş ve Çene Radyolojisi Anabilim Dalı’na başvurdu. Hastamızın ekstraoral muayenesinde herhangi bir patolojiye rastlanılmadı. Hastadan alınan anamnezde sistemik bir hastalığının olmadığı öğrenildi. İntraoral muayenede mandibula anterior dişlerde yoğun diş taşı birikimiyle karakterize dişeti çekilmesi mevcuttu ve derin cepler vardı. Mandibula anterior bölgede yoğun plak birikimi bulunmaktaydı ve diş eti parlak kırmızı renkte, inflameydi. Bukkal kortikal kemikte yoğun bir yıkım mevcuttu. Radyolojik muayenede 31 numaralı dişin mezial ve distalinde, interdental bölgede kemik yıkımı izlendi. Hastanın maraş otunu ilgili bölgeye gün içinde birkaç kez yerleştirip belli bir süre emdiği öğrenildi. Yoğun periodontal hastalık sebebiye hasta periodontoloji kliniğine yönlendirildi. Hasta düzenli aralıklarla kontrol edilmektedir. Sonuç: Maraş otu kullanımı ülkemize özgü görülen dumansız tütün çeşidi kullanımına bir örnektir ve neden olduğu periodontal yıkımlar açısından dikkatle değerlendirilmelidir. Diğer dumansız tütün kullanımlarının premalign dönüşümü göz önünde bulundurularak maraş otu kullanımınında premalign dönüşüm gösterebilme ihtimali göz ardı edilmemelidir. Bu tarz dumansız tütün çeşitlerinin kullanımının ileri periodontal hastalıklara neden olacağı konusunda hastalara gerekli bilgilendirilmeler yapılmalıdır ve bağımlılığı bulunan hastalar tıp hekimi ile konsülte edilmelidir.