Diabetik ve aminoguanidin uygulanan diabetik sıçanlarda glikasyonun korpus kavernozum dokularındaki kollajen Tiplerine etkisi


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Akdeniz Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Biyokimya, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2004

Öğrenci: Yusuf Çelikden

Danışman: ASLI BAYKAL

Özet:

Bu çalışmada STZ ile diabet oluşturduğumuz 8 haftalık sıçanlarda, çalışma süresi olan 8 hafta boyunca AG kullanımının hayvanların serum glukoz, HbA1C, böbrek fonksiyonları (BUN ve kreatinin), total kolesterol ve trigliserit elektrolit ve osmolariteleri üzerindeki etkilerini inceledik.Yine sıçanların penis tunika albuginea dokularındaki 5- HMF düzeyi, kollajen düzeyleri ve tiplerini saptayarak, bunun erektil fonksiyon bozukluğuyla ilişkisini bulmaya çalıştık. Çalışma gruplarımızı 9 K, 10 D ve 12 D+Ag grubundan oluşan Wistar tipi erkek sıçanlardan oluşturduk. 8 haftalık diabet süresince D+Ag grubuna içme sularına 1gr/L olacak şekilde AG verildi. 8 haftanın sonunda gruplardaki bütün sıçanlar öldürülerek serumlarında otoanalizör yardımıyla biyokimyasal parametreler ölçüldü. Penis korpus kavernozum dokusunda 5- HMF düzeyi spektrofotometrik olarak, kollajen düzeyleri ve tipleri SDS-PAGE yöntemi kullanılarak belirlendi. Diabetik grupta serum glukoz ve HbA1C düzeyleri K grubuna göre anlamlı yüksekti (p0.05). AG uygulanmasıyla her iki parametrede anlamlı düşme gözlendi (p0.05). Böbrek fonksiyonları (BUN ve kreatinin) anlamlı olarak yükselmişti (p0.05).AG etkisiyle BUN düzeyi düşerken (p0.05), kreatinin düzeylerinde anlamlı değişiklik görülmedi. D grubunda total kolesterol ve trigliserit düzeyleri anlamlı yüksek bulunurken (p0.05), AG sadece trigliserit düzeylerinde düşme sağladı (p0.05). Elektrolitler (sodyum, potasyum, klor) ve osmolarite düzeyleri açısından gruplar arasında anlamlı fark bulunamadı (p0.05). Penis tunika albuginea dokusunda 5-HMF düzeyi diabetiklerde kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksekken (p0.05), AG uygulanmasıyla D grubuna göre anlamlı düşüş saptandı. Yine diabetiklerde total ve tip I kollajen K grubuna göre anlamlı düşük bulunurken (p?0.05), AG uygulanmasıyla D grubuna göre anlamlı yükselme sağlandı. Tip III kollajen düzeylerinde gruplar arasında anlamlı bir fark bulunamadı (p0.05). Diabetik sıçanlarda AGE oluşumunun penil ereksiyon için gerekli olan NO üzerindeki olumsuz etkilerinin AG kullanımıyla önlenebileceği gösterildi. Tunika albugine dokusundaki tip I ve tip III kollajen arasındaki oranın bozulmasının erektil disfonksiyonun bir nedeni olabileceği düşünüldü.